Namaszczenie chorych, poprzez które Kościół wiernych niebezpiecznie chorych powierza Chrystusowi cierpiącemu i uwielbionemu, ażeby ich podtrzymał i zbawił, udziela się przez namaszczenie ich olejem i wypowiedzeniem formuły sakramentalnej. Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości, także osobom nieprzytomnym, jeśli będąc przytomni na umyśle przynajmniej pośrednio o niego prosili. Może o niego prosić osoba, która od dłuższego czasu zmaga się z ciężką chorobą lub którą czeka jakakolwiek operacja w szpitalu. Nie wolno go udzielać tylko osobom, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.

Kapłana do udzielenia można wezwać do domu osobiście w kancelarii lub telefonicznie ((odsyłacz do godzin urzędowania i nr telefonów). W szpitalu można o ten sakrament prosić kapelana, który obchodzi szpital z Komunią św. od 6.00 rano lub także zadzwonić na probostwo w sprawie chorych znajdujących się w szpitalu.

Raz w roku w czasie dnia chorych (sobota przed naszym odpustem o godz. 10.00) w czasie Mszy św. jest możliwość przyjęcia sakramentu chorych w kościele w czasie wspólnotowej celebracji.

Sakrament namaszczenia chorych nie jest już ostatnim namaszczeniem i Kościół zachęca i upomina wiernych, aby nie czekać z udzieleniem tego sakramentu do ostatniej chwili przed śmiercią, gdy chory jest już nieprzytomny.